Η έννοια της φιλοξενίας, θεμέλιος λίθος κάθε υπηρεσίας εστίασης, φέρνει κοντά την Ελλάδα και την Ιαπωνία, στο νέο φιλόδοξο project του Pairidaeza.
φωτογραφίες: Βαγγέλης Πατσιαλός
Προσπέρασα έναν ήρεμο τύπο που άναβε το τσιγάρο του στο κατώφλι της εισόδου. Τρεις κύριοι, που μάλλον συζητούσαν για δουλειά, είχαν απλώσει κάποια σχέδια πάνω στο χαμηλό τραπεζάκι μπαίνοντας. Μια κοπέλα άγγιζε το κολωνάτο (γεμάτο, μάλλον, με κάποιο απεριτίφ κοκτέιλ) ποτήρι της, καθώς το απογευματινό φως που περνούσε από το παράθυρο, αριστερά του μπαρ, έλουζε τα χάλκινά της μαλλιά. Του χαμογέλασε, αλλά εκείνος προτίμησε να αγγίξει τα χείλη του ποτηριού του, αντί για τα δικά της. Κάθισα στο bar καθώς μια ευγενική γυναίκα, κοντά στα 40, που μιλούσε αγγλικά, ζητούσε έναν διπλό εσπρέσο “στο χέρι”.
Η αλήθεια είναι ότι το έχω αδικήσει. Από τα 21 χρόνια που ζω στην Αθήνα το Pairidaeza, ένα από τα παλαιότερα μπαρ της πλατείας Καρύτση, λειτουργεί τα τελευταία 14. Και μέσα στα 6 χρόνια λειτουργίας του huntingspirits.tv, το είχα επισκεφθεί μόλις 2 φορές. Μου τράβηξε, όμως -και επιτέλους- την προσοχή, το νέο του θεματικό cocktail menu με τίτλο “Filoxenia – Omotenashi”. Ο επικεφαλής bartender Κωνσταντίνος Βλάχος, μαζί με τον Δήμο Μέξη και τον Χρήστο Λεμπέση που συμπληρώνουν την -πίσω από το bar- ομάδα του Pairidaeza, παρουσιάζουν ένα concept με κεντρική ιδέα “τη σημασία που οφείλεις να δίνεις στον καλεσμένο σου”. Έτσι, η λίστα κοκτέιλ αποτελείται από 10 signature cocktail, τα οποία συνδυάζονται, γευστικά, με τα –ιαπωνικής φιλοσοφίας– πιάτα του μενού.
Δοκιμάσαμε και τα δέκα κοκτέιλ του μενού: Το El Greco Martini, αν και η σύστασή του ξέφευγε κάπως από τα αναμενόμενα, ωστόσο η γεύση του ήταν πολύ κοντά σε αυτό που περιγράφει η ονομασία του. Ακολούθησε το RuMεShu, με ρούμι, metaxa και umeshu, ένα πάντρεμα διαφορετικών ηπείρων, αλλά και τεχνικών παραγωγής. Αμέσως μετά το απεριτίφ-τύπου Amargo, ταιριαστό για οποιαδήποτε ώρα της ημέρας από το μεσημέρι και μετά. Έπειτα το An Italian goes to the colonies, μια αλλιώτικη απόδοση, αλλά με νόημα, του γνωστού Negroni. Αμέσως μετά το God is a Stranger δανείζεται στοιχεία από την ελληνική γη και ποτοποιία, κάτι που το κάνει να διαφοροποιείται πλήρως από το, σαφώς, τροπικού χαρακτήρα Phoenix Vai. Εξίσου παιχνιδιάρικο και κάπως πιο mainstream ήταν το γλυκόξινο και με κόκκινα φρούτα του δάσους Japanese Orchard, ενώ με τα τελευταία 3 cocktail του Pairidaeza πειστήκαμε ότι το μενού είχε και πιο “παράξενα ισορροπημένα” όπως το Ichi-go-Ichi-e το με-ανανά-και-καρύδα Zeus, αλλά και το μπαχαρένιο και καυτερό Wabi-Shabi.
Pairidaeza: Παρνασσού 3, Πλατεία Καρύτση, Αθήνα, 10561