Το νέο cocktail menu του The Clumsies, είναι μια πραγματικότητα που ακροβατεί ανάμεσα στην επιστήμη και την φαντασία. (“Imagination is the only weapon in the war against reality”)
(φωτογραφίες: Βαγγέλης Πατσιαλός)
Φανταστείτε τον εαυτό σας σε ένα ασφυκτικά γεμάτο από κόσμο bar, ένα Σαββατόβραδο, να προσπαθείτε να παραγγείλετε το ποτό σας ενώ περιμένετε όρθιοι μπροστά από τη μπάρα. Κάθε λεπτό που περνά, μοιάζει αιώνιο. Αισθάνεστε αμήχανα, μοιάζετε αόρατοι. Είχατε αποφασίσει να ζητήσετε κάποιο cocktail, μα τελικά παραγγέλνετε μια μπύρα. Αντίθετα, ένα απόγευμα Τετάρτης, στο ίδιο σημείο, παρότι μόνος (ή μόνη) ζητάτε λίγο χρόνο παραπάνω, από τον μπάρμαν που αμέσως μόλις καθίσατε, ήρθε να σας πάρει παραγγελία. Μετά από πέντε λεπτά ξαναέρχεται, αλλά -ω- εσείς χαζεύατε παρατηρώντας εκείνα τα άγνωστα όμορφα μπουκάλια. Πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος μερικές φορές, ε; Μα, ο χρόνος είναι σχετικός. Όχι μόνο ο χρόνος. Τα πάντα είναι σχετικά. Το αναφέρει και η επιστήμη. Ολόκληρος Αϊνστάιν ασχολήθηκε με τη σχετικότητα. Οι θεωρίες της γενικής και της ειδικής σχετικότητας που είχε περιγράψει ο Αϊνστάιν περιγράφουν το πώς η ταχύτητα και η βαρύτητα επηρεάζουν το πέρασμα του χρόνου: Ο χρόνος, για παράδειγμα, επιταχύνεται όταν κανείς ανεβαίνει ένα σκαλοπάτι, και επιβραδύνεται όταν κάνει ποδήλατο.
Το τελευταίο cocktail menu του The Clumsies all day cocktail bar, φέρει τον τίτλο S=m•c³ (Special Relativity = Menu Creation 3). Βασισμένο στη θεωρία της σχετικότητας, επηρεασμένο από την επιστήμη. Εμπνευσμένο από το παρελθόν, εναρμονισμένο με το παρόν. Υπερβολικά καινοτόμο για να αντέξει στο μέλλον. Το τελευταίο cocktail menu του The Clumsies δίνει σημασία σε λεπτομέρειες που αφορούν στο ανάγλυφο των γραμμάτων, το ξεδίπλωμα και τον τρόπο ανάγνωσης από τον πελάτη – ο οποίος παίζει το ρόλο του παρατηρητή.
Ανατρέχοντας στις σημειώσεις που κράτησα εκείνο το απόγευμα, καθώς δοκίμαζα τα ποτά από το νέο μενού του The Clumsies, διαβάζω: The Shaker Boys (μεγαλοφυές twist του Ramos Gin Fizz), Catch me if you Can (μια τέλεια ανακατασκευή του Aviation), Teardrop (μαγικό, γεύσεις από καϊμάκι, 10+ στα 10), Seasonal Daiquiri (το καλύτερο papa doble που έχω πιει ποτέ μου), Do not disturb the bees (θέλω να το ρουφήξω μονομιάς, 10/10), Space Odyssey (διαστημικό στην όψη, umami στη γεύση).
Προσωπικά θεωρώ, πως για να εκτιμήσει κανείς μια cocktail list ενός bar και τα cocktail της λίστας του, δεν αρκεί -μόνο- μια επίσκεψη ένα Σαββατόβραδο. Ούτε, όμως, αρκεί ένα τέλειο cocktail menu για να χαρακτηριστεί ένα bar ως κορυφαίο. Αν όμως ένα bar ανήκει στα 50 καλύτερα του κόσμου (νούμερο #22), όπως το The Clumsies, τότε σίγουρα ο κατάλογός του θα πρέπει να είναι έτσι: άψογος!