To Bobby Burns είναι ένα -όχι και τόσο δημοφιλές- κλασσικό cocktail, με το λικέρ που λατρεύει τα παλαιωμένα αποστάγματα, τη Benedictine.
φωτογραφία: Βαγγέλης Πατσιαλός
Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει, αλλά η στήλη Recipes, είναι ένας μικρός θησαυρός. Αρχικά, τη δημιούργησα με σκοπό να κρατάω μία προσωπική βάση δεδομένων, με τα cocktail των οποίων τις συνταγές ήθελα να τις έχω άμεσα διαθέσιμες ή εκείνες που δεν ήθελα να ξεχάσω. Το δικό μου βιβλιαράκι τσέπης του bar ας πούμε. Επιπρόσθετα και ουσιαστικότερα όμως, η στήλη αυτή αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας πάνω σε διάφορες -κυρίως γνωστές- συνταγές, για τις οποίες η βιβλιογραφία δεν είχε πάντοτε σταθερά σαφή “απάντηση”. Κάτι αντίστοιχο με αυτό που συμβαίνει με το Mai Tai, το Zombie, το Manhattan και πολλά ακόμη cocktail.
Να, δείτε για παράδειγμα τί συμβαίνει με το Bobby Burns: Στο Cafe Royal Cocktail Book του 1937 (που επανακυκλοφόρησε από τη Mixellany Books και τον Jared Brown το 2008) ο συγγραφέας χρησιμοποιεί ίσα μέρη από Martini Rosso και Scotch whisky. Ο David Embury, το 1950, στο δικό του βιβλίο εξηγεί πως το Drambuie liqueur μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντί της Bendedictine. Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Gary Regan στο περίφημο The Joy of Mixology, προτείνει μια συνταγή που περιλαμβάνει, σαφώς, τα τρία συστατικά (scotch whisky, sweet vermouth, Benedictine), αλλά με τη διπλάσια ποσότητα ουίσκι από το βερμούτ. Συνταγή που επίσης μοιάζει με εκείνη που προτείνει ο Dale DeGroff στο υπέροχο βιβλίο του The Essential Cocktail.
Σε κάθε περίπτωση, τα βιβλία αποτελούν πολύτιμα σημεία αναφοράς, και η σωστή πληροφορία συγκεντρώνεται μόνο με τη διασταύρωση των διαφόρων στοιχείων. Ας μην ξεχνάμε, πως κάποια -παλιά- βιβλία γράφτηκαν σε καιρούς που κάποια αποστάγματα είχαν -ίσως- άλλη γεύση, ενώ κάποια καινούρια βιβλία γράφτηκαν πιο πρόχειρα από ότι περίμενα πριν τα αγοράσω. Στο τέλος της ημέρας, οι συνταγές που προτείνω είναι…προτάσεις. Τεκμηριωμένες, όμως, προτάσεις. Στις οποίες καταλήγω μετά από αρκετό κόπο και δοκιμές. Ώστε τελικά, να συλληφθούν από τον φακό του μοναδικού epatsialos.
Και για να επιστρέψουμε στο θέμα μας, το Bobby Burns πήρε το όνομά του από τον Σκωτσέζο ποιητή Robert Burns. Δημιουργήθηκε στο παλιό Waldorf hotel της Fifth Avenue, όπου τώρα βρίσκεται το Empire State Building. Η παρακάτω συνταγή, λοιπόν, είναι φίνα πρόταση για εκείνους/εκείνες που πίνουν ουίσκι χειμώνα ή καλοκαίρι και γενικότερα για “θέλω ένα πιο δυνατό cocktail, χωρίς σιρόπια και φρούτα” τύπους. Φτιάξτε το με αγάπη και σερβίρετέ το με ευγένεια. Αν το συνοδεύσετε με γαρνιτούρα ένα παραδοσιακό μπισκοτάκι βουτύρου, το Bobby Burns είναι σκέτο… ποίημα.
Bobby Burns
- 40 ml Monkey Shoulder Blended Malt Scotch Whisky
- 40 ml Mancino Rosso Amaranto (sweet red vermouth)
- 15 ml Benedictine
Προσθέστε όλα τα υλικά σε ένα mixing glass με πολύ πολύ πάγο. Ανακατέψτε (stir) για καμιά δεκαριά δευτερόλεπτα. Σουρώστε σε παγωμένο κουπ ή cocktail ποτήρι. Κάντε ένα μαγκιόρικο twist από ένα φλουδάκι λεμονιού πάνω από την επιφάνεια του ποτού για να απελευθερώσει τα έλαιά του και αφήστε το απαλά να βυθιστεί στο κεχριμπαρί ποτό.