Μιας και η δουλειά μας ολοκληρώνεται με την επαφή και την παρουσία του κόσμου στα μπαρ, από όλη αυτήν την “ιστορία”, εάν πάνε όλα καλά, θα ξεμπερδέψουμε το καλοκαίρι. Kαι καθώς τα μπαρ τα κάνουν οι άνθρωποι, έρχεσαι και λες: Με πολλούς από τους επισκέπτες μας έχουμε γίνει φίλοι. Με άλλους συμπαθιόμαστε και με άλλους χαιρετιόμαστε μόνο με τα μάτια…Τι ψυχολογία θα έχουν μέτα από αυτό το τραγικό γεγονός; Σε κάθε πελάτη μου, θα πρότεινα να διαβάσει ένα βιβλίο που κάποτε μου είχε προτείνει ο αγαπημένος φίλος, ο Θοδωρής Αναγνώστου. Το βιβλίο λέγεται “Ο θρύλος του Αγίου πότη” του Roth Joseph. Αυτό το αφήγημα εκεί μέσα, λέει όσα θα ήθελα να του πω.
Αν ξέρουμε να κάνουμε κάτι καλά στην Ελλάδα, αυτό σίγουρα είναι να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή που ζούμε. Κάποιοι τη ζουν απολαμβάνοντας ένα ζεστό μπάνιο (που για πολλούς στον κόσμο δεν είναι δεδομένο), κάποιοι άλλοι πίνοντας ένα ποτήρι κρασί στο σπίτι τους, ένα cocktail σε κάποιο bar ή και τρία ποτά σε κάποιο άλλο bar έως το πρωί. Τώρα οι επιλογές είναι πιο λίγες. Αλλά πολλοί άνθρωποι έχουν βρει τα κρυφά τους ταλέντα, κάποιοι μαγειρεύουν, κάποιοι ζωγραφίζουν και κάποιοι συμβάλουν σε κοινωνικές προσπάθειες αλληλεγγύης. Μερικοί συνάδελφοι μου το βλέπουν σαν “μία μεγάλη άδεια”. Κάποιοι όμως, όπως για παράδειγμα οι εποχιακοί υπάλληλοι τα βλέπουν λίγο πιο σκούρα τα πράγματα. Σίγουρα όλοι μας ανυπομονούμε να γυρίσουμε στα πόστα μας!
Προσωπικά, καθώς δεν είμαι έξω και δεν κάνω αυτό που αγαπώ πολύ, το να είμαι στο μπαρ, προσπαθώ να κάνω το ίδιο στο σπίτι. Προσπαθώ να κρατήσω την ψυχολογία μου καλή, ώστε να μπορώ να φτιάξω και την ψυχολογία τον αγαπημένων μου προσώπων και να βγούμε όλοι δυνατοί από αυτήν την περιπέτεια. Τέλος, μια φράση τόσο επίκαιρη όσο ποτέ: “Στην υγειά μας!”
Μάρκος Πρίφτης
Bartender @ CV Distiller
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ:
