«Εκεί που η σκούρα χρυσή απόχρωση με ξεγελά, και παραπέμπει σε κάποιο απόσταγμα τύπου ουίσκι, ο Σπύρος θα μου θυμίσει το ταξίδι του (στην έρευνά του για το τζενίβερ), απ’ όπου άντλησε το αξιόλογο ποτό, που τον εξέπληξε με την πολυπλοκότητα των αρωμάτων του…»
Υπάρχει διαφορά στον τρόπο με τον οποίο οι άντρες και οι γυναίκες αντιλαμβάνονται, ανταποκρίνονται και ερμηνεύουν τα χρώματα, αλλά κανείς δεν είναι σίγουρος αν αυτό οφείλεται στη φυσιολογία ή την ανατροφή. Το 1934, μελέτη του Joy Pal Guilford έδειξε ότι οι γυναίκες μπορούν να διακρίνουν περισσότερες αποχρώσεις μεταξύ διαφορετικών χρωμάτων, απ’ ότι οι άντρες. Το 1995, μία ακόμα μελέτη προσδιορισμού χρωμάτων, που πραγματοποίησαν οι Katherine Green και Malcolm Gynther, ζητούσε από φοιτητές να εντοπίσουν και να προσδιορίσουν είκοσι ένα διαφορετικά χρώματα. Οι γυναίκες αναγνώρισαν με μεγαλύτερη λεπτομέρεια τα χρώματα απ’ ότι οι άντρες. Τα συμπεράσματα της μελέτης αυτής έδειξαν ότι ο διαφορετικός τρόπος προσδιορισμού των χρωμάτων θα μπορούσε να οφείλεται στον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο οι άντρες και οι γυναίκες κοινωνικοποιούνται.
Στον προσδιορισμό των χρωμάτων σημαντικό ρόλο φαίνεται να παίζει και η μόρφωση των ανθρώπων. Έτσι, άτομα με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, αντί να ονομάζουν τα χρώματα π.χ. μπλε, κόκκινο κλπ, χρησιμοποιούν πιο ασαφείς ονομασίες, όπως το αζούρ (για το γαλάζιο). Γενικά, όσο πιο μορφωμένοι και ταξιδεμένοι είναι οι άνθρωποι (και όσο περισσότερα πράγματα έχουν γνωρίσει), τόσο πιο ανοιχτοί είναι σε εκλεπτυσμένες αποχρώσεις και σε λεπτές αντιθέσεις.
Εύκολα επομένως, ένας γευσιγνώστης μπορεί να διακρίνει τη διαφορά ανάμεσα στο ελαφρύ χρυσό (ή λεμονί) και στο σκούρο χρυσό χρώμα του υγρού που αυτή τη φορά περιέχεται στο ποτήρι. Ο καθορισμός της σωστής απόχρωσης (από έναν γευσιγνώστη) δεν είναι θέμα φύλου, διότι τόσο ένας άντρας όσο και μία γυναίκα οφείλουν να χαρακτηρίσουν με συγκεκριμένη ονομασία το απόσταγμα που εξετάζεται κάθε φορά. Η αξιολόγηση των αποσταγμάτων είναι αποτέλεσμα μάθησης, αφού η γευσιγνωσία έχει μέσα της τη λέξη γνώση. Είναι, όμως, και αποτέλεσμα πραγματοποίησης ταξιδιών, που οδηγούν στην ανακάλυψη νέων εμπειριών.
Εκεί που η σκούρα χρυσή απόχρωση με ξεγελά (καθώς δεν είμαι γευσιγνώστρια), και παραπέμπει σε κάποιο απόσταγμα τύπου ουίσκι, ο Σπύρος θα μου θυμίσει το ταξίδι του (στην έρευνά του για το τζενίβερ), απ’ όπου άντλησε το αξιόλογο ποτό, που τον εξέπληξε με την πολυπλοκότητα των αρωμάτων του. Πρόκειται για το Bols Corenwyn Genever 6 ετών, που η απόχρωσή του οφείλεται στην ωρίμανση σε βαρέλια. Τι ανακάλυψε ο Σπύρος σε εκείνο το ταξίδι; «Είμαι απόλυτος σε αυτό: Αν δεν υπήρχε τζενίβερ, δεν θα υπήρχε ποτέ τζιν. Και ειλικρινά πιστεύω, πως, πολλά τζιν θα ήθελαν να είναι τζενίβερ», αναφέρει.
Το τζενίβερ πρωτο-αποστάχθηκε στην Ολλανδία και το Βέλγιο. Ακόμα και σήμερα, αρκεί μια μικρή βόλτα στην ολλανδική πόλη Schiedam για να αντιληφθεί κανείς την μακρόχρονη παράδοσή της σε συνάρτηση με το τζενίβερ. Η λέξη genever μεταφράζεται στα αγγλικά σε juniper, που στα ελληνικά σημαίνει άρκευθος. Το φυτό δηλαδή, του οποίου οι καρποί χαρακτηρίζουν αρωματικά και το σημερινό τζιν. Κι ενώ η δική μου εμπειρία θεωρούσε το τζιν ως ένα διαυγές, λαμπερό, καθαρό και άχρωμο υγρό, το χρυσό υγρό του ποτηριού με διαψεύδει και μου τονίζει για μία ακόμη φορά πως η μάθηση δίνει τη γνώση, κι ακόμα καλύτερα: το ταξίδι για μάθηση οδηγεί στην κατάκτηση!