Select Page

Δοκιμάσαμε και φωτογραφίσαμε τα κοκτέιλ από το Bird Cage, το νέο Cocktail Menu του Spoiled, την πιο ώριμη δουλειά του bar έως σήμερα.

φωτογραφίες: Βαγγέλης Πατσιαλός

“Some birds are not meant to be caged. Their feathers are too bright, their songs too sweet and wild. So you let them go.” Με αυτήν την εισαγωγή, λόγια του γνωστού συγγραφέα Stephen King, ξεκινά ο νέος κατάλογος του Spoiled. Λόγια που ενέπνευσαν τον Γιώργο Καβακλή, συν-ιδιοκτήτη του cocktail bar της Δάφνης, να σκεφτεί πέρα από τα συνηθισμένα, αφήνοντας την φαντασία του ελεύθερη, όπως ακριβώς ένα πουλί που αφήνεται από το κλουβί του. Ο Καβακλής μπήκε στο δικό του “κλουβί” στο υπέροχο εργαστήριο (LAB) του Spoiled και δημιούργησε υλικά, που όταν αφήνονται στα χέρια του προσωπικού του bar, συνθέτουν 12 ολοκαίνουρια ποτά. Με περίπλοκες τεχνικές, πολύ φαντασία, ακριβό εξοπλισμό, συνεχές διάβασμα και άπειρες δοκιμές, η γκάμα των συστατικών του bar μεταμορφώθηκε και μαζί μεταμόρφωσε και τα κοκτέιλ, όπου χρησιμοποιήθηκαν πανέξυπνα. Το νέο cocktail menu του Spoiled είναι πιο ώριμο παρά ποτέ. “Παρότι θέλαμε να προσφέρουμε στον κόσμο εντελώς φρέσκες ιδέες, σερβιρισμένες με ιδιαίτερες μεθόδους  και σε ωραία ποτήρια, είχαμε πάντα στο μυαλό μας να μπορούμε να κρατήσουμε χαμηλό προφίλ και χαμηλές τιμές”, εξηγεί ο Γιώργος Καβακλής.

Το cocktail menu με τίτλο “The Bird Cage” έχει μέγεθος ημερολογίου τσέπης. Το κάθε κοκτέιλ αναλύεται σε μια ξεχωριστή σελίδα, που αν τις ξεφυλλίσετε “στα γρήγορα” προκύπτει ένα γρήγορο animation που απεικονίζει το πουλί (the bird), να δραπετεύει από το κλουβί (cage). Πέρα όμως από το αισθητικό κομμάτι του καταλόγου, πρέπει να πω ότι έχει δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα και στο αισθητικό κομμάτι, στο παρουσιαστικό δηλαδή του κάθε ενός από τα cocktail. Το γεμάτο φυσαλίδες Re-edit, λόγου χάρη, με ραβέντι, μαστίχα, φράουλα και bitter σοκολάτας, σερβίρεται εμφιαλωμένο. Το γλυκόπικρο Marabou είναι ένα Long Drink cocktail, με lemon tonic και γήινα-φυτικά στοιχεία. Το The Whale, με ψημένη πιπεριά, ροζ γκρέιπφρουτ, aperol, πάπρικα και aegean tonic, είναι ένας πρώτης τάξης “low abv” συνδυασμός με υπέροχη διαβάθμιση γεύσεων. Το Uncertain Reality με mezcal, ιρλανδέζικο ουίσκι, πούδρα κάπαρης, ισπανικό ενισχυμένο κρασί (sherry) και άλλα καλούδια, είναι μια γευστική πραγματικότητα με εντυπωσιακά αρώματα. Εξίσου εντυπωσιακό είναι και το γλυκόξινο και πιο φρουτώδες Saudade με ρούμια, σκόνη μουστάρδας και passion fruit. Το Absence είναι ένα κοκτέιλ που θα το λέγατε και Tiki, αλλά έχει ως βάση το gin και ενισχύεται γευστικά από λεβάντα, salty caramel και λυκίσκο. Επίσης gin, περιέχει το γλυκόξινο Shouting Whispers, που εμπνέεται από το κλασικό Gimlet. Ίσως έτσι εξηγείται το ότι μου άρεσε τόσο πολύ. Ο επόμενος, μεγαλοφυής συγκερασμός παντζαριού, σμέουρων, φυστικιού αιγίνης και cachaca, ακούει στο όνομα Purple Rain.  Λάτρεψα, επίσης, τo coktail Stereo Nova με τεκίλα, falernum,  αλάτι ιβίσκου και raspberry soil (τριμμένο αποξηραμένο σμέουρο εξωτερικά στο ποτήρι). Στα τελευταία 3 κοκτέιλ , το πουλί είχε ήδη δραπετεύσει από το κλουβί. Όμως τα From dusk till dawn, το Hunting treasures  και το Notes of a Madman, ήταν το ένα καλύτερο από το άλλο. Και κανονικά, θα έπρεπε ως τώρα να είχατε ήδη ξεκινήσει για να πάτε να τα δοκιμάσετε.