“Μπορεί να μην πήγα εκεί που σκόπευα να πάω· αλλά νομίζω, ότι κατέληξα εκεί όπου ήθελα να είμαι” Ντάγκλας Άνταμς
“I may not have gone where I intended to go; but I think I have ended up where I needed to be” Douglas Adams madres
Νομίζω, γνώρισα τον Δημήτρη κάπου το 2007, τον καιρό που φτιάχναμε -εκτιμώ- ωραία ποτά κατά τη διάρκεια προωθητικών ενεργειών, για λογαριασμό μεγάλης εταιρείας οινοπνευματωδών. Αργότερα, ο Δημήτρης γνώρισε την Έφη και -μοιραία- συναντηθήκαμε όλοι μαζί κάπου – κάπως – κάποτε. Από κάποιο σημείο και έπειτα -στο χρονικό ορίζοντα του facebook- τα λέγαμε όλο και περισσότερο και οι συζητήσεις μας επικεντρώνονταν, εκτός των άλλων, γύρω από το μικρό νησί του κυκλαδικού συμπλέγματος, την Ανάφη, από όπου κατάγεται η Έφη. Καθώς το bar Madres, βρίσκεται στον θεόρατο λόφο πάνω από το Κλεισίδι, (ήτοι, την πρώτη παραλία της Ανάφης) λογικό ήταν να μιλήσουμε κάποια στιγμή για το ένδοξο παρελθόν του και τις δυνατότητες του για ένα μακρύ και λαμπρό μέλλον. Ύστερα από ένα Κυριακάτικο μεσημεριανό φαγοπότι, ρουφήξαμε ένα ντιζεστίβ και βυθιστήκαμε στις σκέψεις γύρω από το νησί και το madres. Ακολούθησαν και άλλα φαγοπότια -αλλά λιγότερα ντιζεστίβ μα περισσότεροι διπλοί εσπρέσσο λούνγκο- και ακόμα περισσότερες συζητήσεις.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, ένα καυτό βράδυ, του Αυγούστου που πέρασε, βρεθήκαμε με την καλή μου στην εσχατιά των Κυκλάδων, στην Ανάφη. Πίσσα σκοτάδι και λιγοστά φώτα, ήταν οι πρώτες μας εικόνες από το νησί. Δίχως να χρειαστεί να μετρήσουμε προβατάκια, κουρασμένοι από το … πολύωρο καθισιό στο πλοίο, κοιμηθήκαμε. Αρκετές ώρες αργότερα ξυπνήσαμε από την ανησυχητική …ησυχία. Στην αρχή νόμιζα πως είχα κουφαθεί, αλλά λίγα δευτερόλεπτα μετά άκουσα τις βλεφαρίδες μου να ανοιγοκλείνουν. Ξυπνήσαμε και περπατήσαμε μερικά μέτρα για να πάρουμε πρωινό στο εστιατόριο “Μαργαρίτα”. Η θέα που αναφάνηκε μπροστά μας ήταν μαγευτική. Η πρώτη γουλιά καφέ, μας εξέπληξε ευχάριστα και το φρέσκο-ζυμωμένο ψωμί μας κέρδισε μονομιάς. Για πρώτη μέρα αποφασίσαμε να μην πάμε μακριά για μπάνιο, και έτσι κατεβήκαμε τα σκαλιά που μας οδήγησαν στην παραλία Κλεισίδι, όπου η θάλασσα ήταν υπέροχη. Όμως το μπάνιο ανοίγει την όρεξη και ως εκ τούτου ικανοποιήσαμε την πείνα μας με μερικές επιλογές από τη μεσογειακή κουζίνα και πάλι της “Μαργαρίτας”. Ω, το φαγητό ήταν τόσο…μα τόσο… μοναδικό! Το απόγευμα, αφού έχασα μερικές παρτίδες τάβλι, διανύσαμε με το δίκυκλο 2-3 χιλιόμετρα και πήγαμε στη Χώρα για έναν περίπατο. Η βραδιά θα έκλεινε με ένα κοκτέιλ στο madres από τα χεράκια του Δημήτρη, διαλεγμένο από το μενού που επιμελήθηκε η αφεντιά μου.
Οι μέρες περνούσαν γρήγορα, κλασσικό “πρόβλημα” όταν περνάει κανείς καλά. Και ξέρετε κάτι; Τις δυο βραδιές που δουλέψαμε μαζί με το Δημήτρη και την Έφη στο madres, σε δυο από τα πιο πετυχημένα πάρτι του νησιού, είπα στον εαυτό μου, πως: ναι, o βασικότερος λόγος που δεν μπορώ να σταματήσω να βρίσκομαι πίσω από το bar, είναι όλη αυτή η ενέργεια που ένιωθα να μου επιστρέφει από τον κόσμο που διάλεγε κοκτέιλ, έπινε, χόρευε και περνούσε καλά. Ωσότου ο ήλιος να ξεπροβάλει πίσω από το απέναντι βουνό.
Και ξέρετε και κάτι άλλο; Μπορεί με αφορμή τις madres να μην πήγα διακοπές εκεί που σκόπευα να πάω, αλλά νομίζω ότι κατέληξα εκεί όπου ήθελα να είμαι…στην Ανάφη…
→ Διεύθυνση: Κλεισίδι (λόφος), Ανάφη
Anafi island is at a far remove from the rapid pace of the modern development, at the edge of the Cyclades, sobered by the Aegean sun and sea salt, isolated in its simplicity. Anafi is located at the southeastern edge of the Cyclades island compex. The nearest island is Santorini (Thera). If you will ever have the chance to visit this beautiful island, I am sure that you are going to fall in love with the unique landscape, the outstanding cuisine of “Margarita” and of course the tasty cocktails of “madres cocktail bar” with its amazing location and view.
→ Address: Klisidi hill, Anafi